متیلن کلرید که به دی کلرومتان DCM نیز معروف است، یک هیدروکربن C1 کلردار با فرمولCH2Cl2 است. این ماده که یک مایع شفاف و اشتعال ناپذیر است، پایداری شیمیایی خوبی دارد و انحلال پذیری عالی را برای بسیاری از مواد فراهم میکند.

​​​​​​​کاربردهای متیلن کلراید چیست ؟
متیلن کلراید در درجه اول به عنوان یک حلال صنعتی و همچنین به عنوان یک رنگ بر قوی و تینر رنگ استفاده می شود. این ماده به عنوان رقیق کننده مواد افزودنی رنگ ها و جوهرها برای علامت گذاری میوه ها و سبزیجات استفاده می شود.
از متیلن کلراید می توان برای حذف گریس از سطوح و قطعات فلزی مانند قطعات هواپیما و مسیرهای ریلی و تجهیزات کارخانه ای استفاده کرد. این ماده برای روغن کاری و چربی زدایی در محصولات خودرو، به عنوان مثال در برداشت واشرها و آماده سازی قطعات فلزی برای واشر جدید مورد استفاده قرار می گیرد.
متیلن کلراید کمی سمی می باشد ضمنا فراریت بالایی دارد و می تواند به راحتی به بخار تبدیل شود. به همین دلیل احتمال استنشاق این ماده بسیار زیاد است که می تواند به سلامت انسان آسیب برساند. استنشاق بیش از حد این ماده باعث کاهش تمرکز، سرگیجه ،حالت تهوع، ضعف، بی حسی و سرگیجه شود. اینها تنها برخی از عوارض جانبی استنشاق این ماده می باشد و از عوارض جانبی جدی تر می توان به خفگی ، کما یا حتی مرگ اشاره کرد.
این ماده همچنین می تواند از طریق پوست جذب شود.
متیلن کلراید یک ماده سرطان زا محسوب می شود که باعث سرطان ریه ها ، کبد، لوزالمعده، پستان و سرطان غدد بزاقی می شود. استنشاق این ماده برای افرادی که مشکلات قلبی دارند بسیار خطرناک است و می تواند باعث تشدید ضربان قلب نامنظم یا حملات قلبی شود.
همه افراد به عنوان مصرف کننده یا کارگر مجموعه های صنعتی که با متیلن کلراید سر و کار دارند ، می توانند در معرض این ماده شیمیایی قرار بگیرند. استنشاق دود یا بخارات این ماده شیمیایی خطرناک است و امکان جذب آن از طریق پوست وجود دارد. بخارات این ماده شیمیایی سنگین تر از هواست بنابراین غلظت آن در نزدیک زمین یعنی درست جایی که همه ما نفس می کشیم، بیشتر است.
این ماده شیمیایی در بدن به مونوکسید کربن تبدیل می شود و می تواند اکسیژن رسانی به قلب را مختل کند. در دوزهای بالا این ماده شیمیایی مرکز تنفس در مغز قربانی را خاموش کرده و باعث مرگ می شود. متیلن کلراید در دمای اتاق فرار است و می تواند غلظت هایی از بخارات های سمی را در یک مکان سربسته ایجاد کند. این ماده به مقدار کم در آب حل می شود ولی با اکثر حلال های آبی قابل انحلال است.
قرارگرفتن در معرض مقدار بالایی از بخارات متیلن کلراید برای چشم ها و پوست تحریک کننده است و تماس طولانی مدت پوست با این ماده شیمیایی باعث سوختگی شیمیایی خواهد.​​​​​​​