یک روغن گیاهی است که از لوبیای کرچک گرفته می‌شود. این مایع بی رنگ تا زرد کم رنگ با طعم و بوی مشخص است. نقطه جوش آن ۳۱۳ درجه سانتی گراد و چگالی آن ۰.۹۶۱ گرم بر سانتی متر مکعب است. این شامل مخلوطی از تری گلیسیریدها است که در آن حدود ۹۰ درصد اسیدهای چرب ریسینولات هستند. اولئات و لینولئات  دیگر اجزای مهم هستند.
روغن کرچک و مشتقات آن را در تهیهٔ روغن هیدرولیک و روغن ترمز، رنگ، جوهر، انواع آستر، پلاستیکهای مقاوم در برابر سرما، واکس، ساخت پلی ال ها و دیگر مواد براق‌کننده، نایلون، عطر و … به کار می‌برند. سالانه ۲۷۰۰۰۰ تا ۳۶۰۰۰۰ تن (به ارزش ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلیون پوند) از روغن کرچک در صنعت استفاده می‌شود و مشتقات آن کاربردهای بسیاری در ساخت صابون‌ها، روان‌کننده‌ها، مایعات هیدرولیک و ترمز، رنگ‌ها، پوشش‌ها، جوهر، پلاستیک‌های مقاوم در برابر سرما، واکس و پولیش و جلادهنده، نایلون و مواد دارویی و عطر دارد.

روغن کرچک می‌تواند به عنوان پلی ال (الکل مصرفی) مبتنی بر زیست در صنعت پلی اورتان استفاده شود. متوسط عملکرد (تعداد گروه‌های هیدروکسیل در هر مولکول تری گلیسرید) روغن کرچک ۲٫۷ است، پس از آن به‌طور گسترده‌ای به عنوان پلی ال سفت و سخت و پوشش استفاده می‌شود.