ایزوپروپیل الکل بی آب چیست؟

بی آب به معنای ساده این است که یک محلول فاقد آب است و به طور کلی دارای غلظت ۹۹٪ + است. ایزوپروپیل الکل که ۱۰۰٪ فاقد آب باشد امکان پذیر نیست زیرا پس از قرار گرفتن در معرض هوای مرطوب بلافاصله آب را جذب می کند. الکل های بی آب با کیفیت بالا خلوص ۹۹.۹۶ + تولید می کنند.

ایزو پروپیل الکل

تولید ایزوپروپیل الکل:

ایزوپروپیل الکل اولیه با ترکیب آب و پروپن در یک واکنش هیدراتاسیون یا با هیدروژناسیون استون تولید شد. دو راه برای فرآیند هیدراتاسیون وجود دارد و هر دو فرآیند نیاز به جدا شدن ایزوپروپیل الکل از آب و سایر محصولات فرعی با تقطیر دارند. ایزوپروپیل الکل و آب یک آزوتروپ تشکیل می دهند و توسط تقطیر ساده به ۸۷.۹% ایزوپروپیل الکل  و ۱/۱۲% آب تبدیل می شود. ایزوپروپیل الکل خالص یا بی آب، با تقطیر آزوتروپیک و ایزوپروپیل الکل مرطوب با استفاده از دی اسیوپروپیل اتر یا سیکلوهگزان به عنوان عوامل آزئوتروپ ساخته می شود.

روش تولید ایزوپروپیل الکل با فرآیند هیدراتاسیون غیر مستقیم:

هیدراتاسیون غیر مستقیم پروپن را با اسید سولفوریک واکنش داده و مخلوطی از استرهای سولفات را تشکیل می دهد. این فرآیند می تواند از پروپن با کیفیت پایین استفاده کند. این فرآیندها در درجه اول الکل ایزوپروپیل را به جای ۱-پروپانول می دهند، زیرا افزودن آب یا اسید سولفوریک به پروپن از قانون مارکوفنیکف پیروی می کند.

هیدرولیز بعدی این استرها توسط بخار با تقطیر الکل ایزوپروپیل تولید می کند. دی زوپروپیل اتر یک محصول جانبی قابل توجه در این فرآیند است. دوباره به فرآیند بازیافت و هیدرولیز می شود تا محصول مورد نظر را به دست آورد.

روش تولید ایزوپروپیل الکل با فرآیند هیدراتاسیون مستقیم:

هیدراتاسیون مستقیم در فشارهای زیاد در حضور کاتالیزورهای اسیدی جامد، پروپن و آب را تحت فشار قرار می دهد. این نوع فرآیند معمولاً به پروپیلن با خلوص بالاتر از ۹۰٪ نیاز دارد. از هیدراتاسیون مستقیم بیشتر در اروپا استفاده می شود.

روش تولید ایزوپروپیل الکل با فرآیند هیدروژناسیون استون:

ایزوپروپیل الکل ممکن است از طریق هیدروژناسیون استون تهیه شود. دراین روش استون به طور معمول از پروپن از طریق فرآیند کومن تهیه می شود. بسته به ارزش محصولات ممکن است از نظر اقتصادی نیز باقی بماند. مسئله شناخته شده تشکیل MIBK و سایر محصولات خود متراکم است. نیکل یکی از کاتالیزورهای اصلی صنعتی بود، کاتالیزورهای مدرن اغلب از مواد دو فلزی پشتیبانی می کنند. این فرایند بسیار کارآمد و آسان است.

تفاوت ایزوپروپیل الکل و اتانول:

اتانول کمبود آب بیشتری دارد و در اثر استفاده روی پوست، این مساله گویا می شود. در نتیجه احساس سفتی و خشکی در پوست ما ایجاد می کند. ایزوپروپیل الکل زودتر تبخیر می شود، اما دست ما را خیلی خشک نمی کند. (همان سرعت تبخیر سریع تر به همین دلیل است که ما از الکل مالش دهنده برای تمیز کردن وسایل الکترونیکی استفاده می کنیم.)

ایزوپروپیل الکل طیف وسیعی از ترکیبات غیر قطبی را حل می کند. این ماده همچنین به سرعت تبخیر می شود، در مقایسه با اتانول تقریباً ردپای روغن باقی می گذارد و در مقایسه با حلال های جایگزین نسبتاً غیر سمی است. بنابراین، به طور گسترده ای به عنوان یک حلال و به عنوان یک مایع تمیز کننده، به ویژه برای حل روغن ها استفاده می شود. این ماده به همراه اتانول، ان-بوتانول و متانول در گروه حلال های الکل قرار دارد که حدود ۶/۴ میلیون تن از آن ها در سال ۲۰۱۱ در سراسر جهان مورد استفاده قرارگرفته است.

واکنش های ایزوپروپیل الکل:

ایزوپروپیل الکل می تواند به استون، که همان کتون مربوطه است، اکسید شود. این را می توان با استفاده از عوامل اکسید کننده مانند اسید کرومیک، یا با دهیدروژناسیون الکل ایزوپروپیل بر روی یک کاتالیزور مس گرم کرد.

ایزوپروپیل الکل ممکن است با استفاده از تریبرومید فسفر به ۲-بروموپروپان تبدیل شود یا با گرم شدن با اسید سولفوریک به پروپن دهیدراته شود.

مانند اکثر الکل ها، الکل ایزوپروپیل با فلزات فعال مانند پتاسیم واکنش داده و آلکوکسیدهایی را تشکیل می دهد که می توان آن ها را ایزوپروپوکسید نامید. از واکنش با آلومینیوم (که به وسیله اثری از جیوه شروع شده است) برای تهیه کاتالیزور ایزوپروپاکسید آلومینیوم استفاده می شود.

ایزوپروپیل الکل استریل شده و به ایزوپروپیل استات، یک حلال دیگر می رسد. این ماده با دی سولفید کربن و هیدروکسید سدیم واکنش نشان می دهد و سدیم ایزوپروپیلگزانتات، علف کش و معرف شناورسازی سنگ می دهد. ایزوپروپیل الکل با تتراکلرید تیتانیوم و فلز آلومینیوم واکنش می دهد و به ترتیب ایزوپروپوکسیدهای تیتانیوم و آلومینیوم را می دهد، اولی کاتالیزور است و دومی یک واکنش شیمیایی است. این ترکیب با فعالیت به عنوان یک دهنده هیدروژن در انتقال هیدروژناسیون، به خودی خود می تواند به عنوان یک واکنش شیمیایی عمل کند.

وجود بیولوژیکی ایزوپروپیل الکل:

مقادیر کمی ایزوپروپیل الکل در کتواسیدوز دیابتی در بدن تولید می شود.

چرا ۷۰٪ موثرترین غلظت الکل ایزوپروپیل برای ضد عفونی است؟

ایزوپروپیل الکل، به ویژه در محلول های بین ۶۰ تا ۹۰ درصد الکل با ۱۰ تا ۴۰ درصد آب خالص، به سرعت ضد میکروب در برابر باکتری ها، قارچ ها و ویروس ها است. به طور قابل توجهی، غلظت های بالاتر الکل باعث ایجاد خواص ضد باکتری، ویروس کش یا قارچ کش مطلوب تری نمی شوند.

وجود آب عامل مهمی در تخریب یا جلوگیری از رشد میکروارگانیسم های بیماری زا با ایزوپروپیل الکل است. آب به عنوان یک کاتالیزور عمل می کند و نقشی اساسی در دناتوره سازی پروتئین های غشای سلول رویشی دارد. محلول های ۷۰٪ IPA با نفوذ بیشتری به دیواره سلول که در کل سلول نفوذ می کند، تمام پروتئین ها را منعقد می کند و بنابراین میکروارگانیسم از بین می رود. مقدار آب اضافی تبخیر را کند می کند، بنابراین زمان تماس سطح را افزایش می دهد و اثربخشی را افزایش می دهد. غلظت ایزوپروپیل الکل بیش از ۹۱٪ فوراً پروتئین ها را منعقد می کند. در نتیجه، یک لایه محافظ ایجاد می شود که از پروتئین های دیگر در برابر لخته شدن بیشتر محافظت می کند. محلول ها> 91٪ IPA باکتری ها را از بین می برد، اما گاهی اوقات برای ضد عفونی کردن به مدت تماس بیشتری احتیاج دارند و شرایطی به وجود می آید که این میکرواوگانیسم ها بدون اینکه از بین بروند، در حالت خاموش قرار بگیرند. در این تجزیه و تحلیل، یک محلول ۵۰٪ ایزوپروپیل الکل در کمتر از ۱۰ ثانیه باعث از بین رفتن میکرواورگانیسم ها می شود، با این حال محلول ۹۰٪ با زمان تماس بیش از دو ساعت بی اثر است. برخی از مواد ضد عفونی کننده اسپورها را که به عنوان مواد ضدعفونی کننده شیمیایی طبقه بندی می شوند، از بین می برند.

به طور کلی، محلول ها با درجه های خلوص و غلظت های مختلف، اگر به درستی اعمال شوند، خاصیت تمیز کنندگی و ضد عفونی مفیدی دارند.

چرا ایزوپروپیل الکل باکتری ها و اسپورهای قارچی را از بین نمی برد؟

برخی از باکتری ها در شرایط نامساعد خارجی به سلول های اسپور تبدیل می شوند. نتیجه کاهش فعالیت متابولیکی، مقاومت بالاتر و مصونیت از ضد عفونی کننده های مبتنی بر الکل است. اسپورها در حالت خوابیده قرار دارند و هنگامی که شرایط دوباره مساعد شد، میکروب به حالت رویشی تبدیل شده و به طور فعال رشد می کند.

ایزوپروپیل الکل ممکن است به طور متناوب در برابر قارچ موثر باشد اما در برابر اسپور قارچ موثر نیست. درمان کپک و قارچ به طور کلی مشکل رطوبت در نظر گرفته می شود. استفاده از یک پاک کننده سطح ممکن است تأثیر کمی در از بین بردن قارچ داشته باشد. سفید کننده و پراکسید هیدروژن بیشتر با شیوع کپک و قارچ مرتبط هستند.